NKV-JAARVERGADERING IN DORDTSE SFEER
Op 28 maart hield de NKV voor het eerst in haar bijna 87-jarige bestaan haar jaarvergadering in Dordrecht. Hoewel de nieuwe voorzitter aanvankelijk meende dat het daarom ook de 87e jaarvergadering was, begon hij daar even later weer aan te twijfelen. Misschien moeten we dat onze NKV-archivaris nog eens precies laten uitzoeken. Foeke de Wolf ___________________________________________________________
Enkele tientallen leden verzamelden zich al in de vroege ochtenduren rond de scheve toren van de Grote Kerk waar Bernard Winsemius voor een muzikaal welkom zorgde met enige Mozartbewerkingen en wat salonmuziekjes. Aan het eind van zijn concert deed een stortbui iedereen een veilig heenkomen zoeken in het partycentrum de Pontonnier. Deze lokaliteit wordt, blijkens de eigen website, in het bijzonder benut voor Piratenfeesten, Tropical Nights en Rock & Roll festijnen en leek bij binnenkomst niet bij uitstek geschikt voor een NKV-jaarvergadering. Nadat voorzitter Lemckert de leden een stoelendans had laten uitvoeren, lukte het echter om de afstand tussen bestuur zodanig te verkleinen dat men elkaar kon zien en met behulp van een loopmicrofoon ook nog kon horen. In zijn welkomstwoord maakte de NKV-voorzitter gewag van de rijke historie van Dordrecht en de controverses tussen katholieken en protestanten die daaraan debet waren. Een bijzonder woord van welkom richtte hij tot de NKV-veteranen Hein de Ligt (oud-beiaardier van de Westertoren in Amsterdam) en het erelid Wim Franken. Enkele bezoekers hadden we jarenlang niet meer op een ledenvergadering gezien, maar ook misten we enkele NKV-prominenten op wie Dordrecht blijkbaar minder aantrekkingskracht uitoefende. De Dordtse (bijna ex-)wethouder Veldhuizen memoreerde dat Dordrecht de oudste stad van ons land is (hij wist het niet zeker, maar was er wel van overtuigd), dat in Dordrecht al 40 jaar Torenmuziek wordt beoefend en dat nog dit jaar de eerste Paccard-beiaard in ons land een plaats in de toren van het stadhuis krijgt. Dat allemaal bracht hem tot de conclusie dat Dordrecht de op één na mooiste beiaardstad van ons land is. De jaarvergadering leek aanvankelijk een vlot verloop te krijgen en alleen over de al maar stijgende post debiteuren werd wat gesputterd. Toen echter het in functie blijven na de pensioengerechtigde leeftijd ter sprake kwam en Loek Boogert het belang daarvan onderstreepte door te melden dat hij op zijn 70ste nog een vaste aanstelling had gekregen, dreigde het nieuwe bestuur toch even in onrustig vaarwater terecht te komen. Peter de Kievit en Gideon Bodden (blijkbaar nog steeds lid ondanks zijn vorig jaar aangekondigde vertrek) dienden een motie in waarmee het bestuur aanvankelijk geen raad wist. Het liep echter met een sisser af zodat het bestuur zich in de komende tijd in alle rust kan beraden op het seniorenbeleid. Voor het eerst sinds 1994 presenteerde het bestuur weer een beleidsplan. Het bleek te zijn gegrondvest op de thema's muzikaliteit, professionaliteit en helderheid. Helaas manifesteerde zich een technisch mankement aan de apparatuur waarmee het nieuwe beleid zou worden gepresenteerd en zo eindigde dit onderdeel enigszins in een anticlimax. Onderdeel van het nieuwe beleid zijn de opheffing van de PR- en de historische commissie en het reanimeren van enkele vroegere activiteiten zoals interpretatiedagen, workshops, excursies en het 'betasten' van de Vlamingen. Volgens planning zou de vergadering in 1 uur en 35 minuten worden afgewikkeld, maar dat bleek iets te optimistisch. Nadat we met z'n allen in de torenhal op de foto waren gezet, volgde een gezellige en warme lunch, althans voor de leden die vooraan in de rij stonden, want de zelfbediening leidde tot aanzienlijke wachttijden. Tijdens de lunch raakte ik in geanimeerd gesprek met Jo Haazen die nog enkele nuttige recepten tegen mannenkwaaltjes verstrekte ('Wilgenroosje' thee en gedroogde pompoenpitten) en zo zie je maar waar zo'n NKV-vergadering al niet goed voor is. Door de intussen opgelopen vertraging moest het beiaardconcert door Frans Haagen en Henk Verhoef (de nieuwe docenten van de NBS) worden uitgesteld tot na het concert in de kerk dat om 15.00 uur op tijd moest beginnen vanwege de externe bezoekers. De ijzige kou in de kerk verleende dit concert een bijzondere dimensie want daardoor realiseerden we ons weer eens aan welke ontberingen onze voorouders werden blootgesteld tijdens urenlange diensten in onverwarmde kerken. Gastheer Boudewijn Zwart had een gevarieerd programma samengesteld met optredens van hem zelf op zijn concertcarillon, van de voortreffelijk spelende Brassband Schoonhoven, van het Nederlands torenmuziekensemble en van de vaste organist Cor Ardesch. Jammer genoeg deed de harde akoestiek van de Grote Kerk het uitstekend uitgevoerde programma geen goed. Het volume van de blazers was bij tijd en wijle oorverdovend en ook de klank van het concertcarillon had er hoorbaar onder te lijden. Tijdens een eerste intermezzo sprak de Dordtse burgemeester Bandell die terecht opmerkte dat een lang verhaal in een koude kerk vloekt en na een korte toelichting een bundel met arrangementen van de door ziekte gevelde Henry Groen overhandigde aan Henk Lemckert, Ton van der Valk en Jo Haazen. Vervolgens hoorden we in een bewerking voor beiaard en blazers de Gavotte et Double van W. de Fesch en een improvisatie op thema's uit composities van Henry Groen door organist Cor Ardesch, Met de qua klankvolume alles overtreffende Cambridge Variations van Ph. Sparke sloten de Schoonhovense koperblazers het tweede deel van het concert af. Daarna volgde een tweede pauze waarin we op adem konden komen bij inleidingen van Jo Haazen en Coen Cosaert die een toelichting gaven op de samenwerking tussen het Carillon Instituut Nederland, de Koninklijk Beiaardschool Jef Denijn en de Hogeschool Bourdon. Dankzij de liaison met deze op een postbusadres gevestigde HBO-instelling blijkt men nu zowel in Dordrecht als in Mechelen erkende bachelor-diploma's te kunnen behalen. Nadat Jo Haazen nog wat had gemopperd over het gebrek aan smaak en het afschuwelijke repertorium van sommige beiaardiers, bleven we nog even in Vlaamse stemming bij het Preludium in Bes van Jef Denijn, door Boudewijn fijnzinnig uitgevoerd op zijn concertcarillon. Inmiddels verlieten de eerste tot op het bot verkleumde NKV-ers de kerk, de Suite Gothigue van Boëllman maar latend voor wat deze was. Buiten was het minder kil en zo kon men weer wat op temperatuur komen bij het afsluitende beiaardconcert van Henk Verhoef, Frans Haagen en het Hemony-duo, dat à quatre mains de 'Ringtones' van Marco de Goeij uitvoerde. Voor wie deze muziek niet begreep, had de componist nog een schriftelijke toelichting samengesteld, maar de meeste bezoekers bleken meer geïnteresseerd in de borrel en de soep waarmee het officiële deel van de dag werd afgesloten. Een paar leden praatten nog wat na in het Klockhuijs en zo kwam er een eind aan deze goed bezochte, gezellige jaarvergadering met een wat overladen, maar boeiend en gevarieerd programma.
Klok en Klepel nr. 95   |   Juni 2006   |   © NKV