Na de koffie met overheerlijke vlaai volgde een welkomstwoord door de Weerter cultuurwethouder Rob van Dooren, waarna Frank Steijns een inleiding hield over de historie van de Weerter beiaard, die in een relatief kort tijdsbestek van een onbeduidend automatisch klokkenspel is opgewaardeerd tot een sublieme, zware concertbeiaard.
Onder de aanwezigen merkten we o.a. de heer E.S. Raatjes op, die aan de laatste fase van deze ontwikkeling een belangrijke bijdrage heeft geleverd.
Op weg van het station naar de Academie werden we door indrukwekkend klokgelui verwelkomd, maar aangekomen bij de kerk bleek dat niet in verband te staan met de NKV-bijeenkomst, maar met een begrafenisdienst. Dientengevolge moest het ochtendprogramma enigszins worden aangepast en vonden de beiaardbespelingen van Rosemarie Seuntiëns, Frans Haagen en Frank Steijns op een iets later tijdstip plaats. De onverwachte gebeurtenissen in de kerk boden de bezoekers van de toren de gelegenheid het gelui van de zware b0-klok van zeer nabij mee te maken, wat altijd een indrukwekkende ervaring is.
Onder de klanken van de door Rosemarie swingend vertolkte St. Louis Blues, wandelden we terug naar de muziekschool waar een eenvoudige doch smakelijke lunch al op ons stond te wachten.
De PR-commissie had voor het middagprogramma als sprekers Jan Bijvank van de in 1928 opgerichte Nijkerkse Klokkenspel Vereniging en Peter de Kievit van het 15 jaar oude Weerter Beiaardcomité uitgenodigd, waarschijnlijk met het idee dat de ruim 75 jaar oude Nijkerkse club heel wat conservatiever opvattingen over de beiaardcultuur zou hebben dan het ‘piepjonge’ en nog onervaren Weerter gezelschap.
Al spoedig bleek dat de NijKV, ook al is deze een dagje ouder, allerminst verouderde opvattingen is toegedaan over de wijze waarop de ruim twee eeuwen oude beiaardcultuur in Nijkerk in stand moet worden gehouden. De door de NijkV ontplooide activiteiten richten zich niet alleen op de beiaard, maar ook op de toren met al zijn bezienswaardigheden, op de geschiedenis van de beiaard en het archiveren daarvan en op het aankweken en onderhouden van hechte relaties met de bevolking, de plaatselijke overheid en de beiaardwereld buiten Nijkerk. Die activiteiten zijn in het algemeen heel succesvol, al bleek Jan Bijvank toch niet geheel vrij van zorgen want ondanks een uitstekend ingerichte luisterplaats en een buitengewoon gezellige nazit, laat de belangstelling voor de beiaardconcerten veel te wensen over.
Daarna roerde hij een thema aan dat de rest van de middag de gemoederen aardig zou bezig houden, namelijk de vraag of de uitgevoerde programma’s wel voldoende tegemoet komen aan het verwachtingspatroon van de luisteraar.
Het is voor de NijKV in elk geval reden om enige sturing te geven aan de invulling van die programma’s. De verstrekte adviezen zijn weliswaar vrijblijvend, maar toch…
Zo wordt er scherp op gelet dat marktbespelingen, speciale bespelingen, meideunen en zomeravondconcerten elk een specifieke invulling krijgen, opdat alle categorieën luisteraars aan hun trekken komen.
Men wil de belangstelling voor de concerten stimuleren door het gebruik van draadloze video-verbinding, die ook in andere plaatsen, o.a. Utrecht. al met succes is toegepast.
Tot slot noemde Jan Bijvank een actieve, initiatiefrijke beiaardier, die nauw samenwerkt met het beiaardcomité een belangrijke succesvoorwaarde voor een vitale beiaardcultuur.
Daarna was het woord aan Peter de Kievit van het Weerter beiaardcomité.
De Weerter beiaard is, anders dan op de meeste plaatsen, geen gemeentelijke, maar een kerkbeiaard waarvan het beheer door het kerkbestuur aan het beiaardcomité is overgedragen.
Peter opende zijn betoog met de prikkelende stelling dat de bevolking het voornaamste ijkpunt is bij de programmering. De beiaard is niet het instrument van de beiaardier of andere vakmatig geïnteresseerden, maar van de bevolking en de daarop uitgevoerde muziek dient naar zijn mening dan ook tegemoet te komen aan de wensen en verwachtingen van de bevolking.
De doelstelling van het Weerter beiaardcomité is een beiaardcultuur te ontwikkelen die ertoe leidt dat de Weerter bevolking trots wordt en blijft op haar beiaard.
Men tracht dat doel te bereiken langs verschillende wegen, die zijn vastgelegd in een PR-plan met als belangrijke speerpunten:
het werven van donateurs en sponsors,
het uitgeven van een eigen blad (De Klepel),
het onderhouden van nauwe contacten met lokale en regionale media,
het tonen van maatschappelijke betrokkenheid door in te spelen op zaken die de mensen raken,
het beschikken over een breed netwerk in de samenleving.
Evenals Jan Bijvank pleitte Peter de Kievit voor een helder onderscheid tussen concerten en marktbespelingen, zodat het publiek hoort dat je met de beiaard alle kanten uit kan.
Ook wat betreft het wekken van interesse voor de beiaard bij scholieren, bleken beide sprekers op één lijn te zitten.
Peter de Kievit vatte zijn betoog samen in een vijftal stellingen waarin ook enkele behartigenswaardige opmerkingen werden gemaakt over het beleid van de NKV en de Nederlandse Beiaardschool.
Zoals te verwachten, leidden zijn stellingen tot een pittige discussie, waarin jong en oud zich mengden, zeker toen de wijze waarop de Nederlandse Beiaardschool studenten klaarstoomt voor hun taak ter sprake kwam en uw scribent zich verstoutte om op te merken dat beiaardiers beter geen achtergrond als kerkorganist kunnen hebben.
Discussieleider Boyke Brand (directeur van het AM&D) bracht de gemoederen op bekwame wijze weer tot bedaren, waarna PR-voorzitter Wim Ruitenbeek met enkele welgekozen woorden en een fles wijn alle medewerkers aan deze prima verlopen dag bedankte.
Dat de PR-commissie een goede keuze had gedaan met het dagthema bleek ook tijdens de afsluitende borrel, waarbij nog volop werd nagepraat over de stellingen die tijdens de middagdiscussie naar voren waren gebracht.
Omdat heel wat aanwezigen zich aangesproken voelden door het betoog van Peter de Kievit zal dit in enigszins verkorte vorm in de volgende editie van Klok & Klepel worden opgenomen.
|