TWEE NIEUWE ERELEDEN VAN DE NKV  Terug

Het is aan velen bekend dat het voor verenigingen op het ogenblik een moeilijke tijd is. De individualisering van de samenleving maakt het steeds minder vanzelfsprekend dat mensen zich groeperen om gezamenlijk een bepaald doel na te streven. Ondanks de toename van de hoeveelheid vrije tijd die velen tegenwoordig ter beschikking staat, neemt de animo af om zich te committeren aan een opdracht, zelfs indien zoiets een gezamenlijk belang oplevert.


Henk Lemckert _________________________________________________________
Zoals zoveel verenigingen, tobt ook de NKV met de gevolgen van deze cultuuromslag. Dat is merkbaar aan de opkomst bij ledenvergaderingen en concoursen waar het vaak een vaste kleine kern is die de activiteiten met haar belangstelling ondersteunt. Ook de leden van het bestuur behoren tot de vaste groep die zich het lot van de vereniging aantrekt. Lang niet iedereen beseft wat het betekent om een periode van minstens drie jaar lang klaar te staan voor de vereniging. Aan het vervullen van zo’n taak wordt veel tijd besteed, tijd die anderen kunnen benutten voor hun eigen werk of vrije tijd. De vereniging mag dan ook blij zijn tot nu toe telkens weer een aantal leden in haar midden te hebben die zich geheel belangeloos willen opofferen om een taak in het bestuur te volbrengen.

Soms gebeurt het dat leden van de vereniging niet voor drie jaar maar voor veel langere periodes zich aan de vereniging willen verbinden. Als dat samenvalt met bijzondere bekwaamheden of het ter beschikking stellen van veel kennis, zijn dit leden die werkelijk goud waard zijn voor hun omgeving. Binnen de NKV kennen wij twee van die keien. Het zijn mannen die ieder op hun eigen terrein uitblinken in plichtsbetrachting. Hun namen zijn iedereen bekend. Loek Boogert uit Delft en Foeke de Wolf uit Eemnes hebben ieder op hun eigen terrein de vereniging gedurende een reeks van jaren onschatbare diensten bewezen. Nog steeds vormen zij een onwankelbare basis, soms zelfs het geweten van de vereniging.

Binnen het bestuur was er tijdens het afgelopen jaar niet zo veel tijd nodig om vast te stellen dat deze twee NKV-leden bij gelegenheid van het 90-jarig jubileum moesten worden voorgedragen voor het erelidmaatschap. We hebben dit voornemen goed geheim kunnen houden. Vervolgens hebben we op 29 maart j.l. tijdens de jaarvergadering met het grootste genoegen het voorstel ingebracht om deze twee mannen bij acclamatie tot erelid te benoemen, een voorstel dat de vergadering maar al te graag overnam.

Als één van mijn laatste taken als voorzitter mocht ik voor beiden afzonderlijk de motivatie voorlezen van waaruit het bestuur tot dit voorstel gekomen was. Onder een krachtig applaus namen daarna de beide ereleden het hieraan verbonden document in ontvangst. Natuurlijk waren er voor hun vrouwen bloemen. Dit feestelijke gedeelte van de vergadering werd besloten met een kort en memorabel dankwoord van de beide nieuwe ereleden.

Van harte hopen we hen nog lang in het colofon van ons blad te hebben staan.